تقواى الهى پوششى است که آدمى را مصون و محکم و استوار مى سازد و او را از آسیب وسستى و ناراستى حفظ مى کند. راغب اصفهانى مى نویسد: تقوا از وقایه است و وقایه به معناى حفظ و نگهدارى چیزى است از هر چه که به (محافظ) قرار دادن از آنچه بیم مىرود (بدان آسیب و زیان رساند.
پیامبر عزت فرموده است :من اراد ان یکون ان اعز الناس فلیتق الله ^. هر که مى خواهد که با عزت ترین مردمان باشد، پس تقواى الهى پیشه کند.
تقواى الهى در ارجمندى آدمى چنان نقش آفرین است که از امیر مومنان علیه السلام واردشده است که فرمود: لا عز اعز من التقوى ^. هیچ عزتى عزت بخش تر از تقوا نیست .
تقوا سرافرازى مى آورد و پرده درى سرافکندگى ، تقوا راه مى نماید و خودخواهى بهگمراهى مى کشاند تقوا ارجمند مى کند و گناه خوار مى سازد، تقوا آزاد مى کند ونافرمانى به اسارت در مى آورد، تقوا استوار مى سازد و نفسانیت فرو مى پاشد، و چهنیکو فرموده است امیر بیان على علیه السلام :التقوى تعز، الفجور تذل ^. تقوا عزت مى بخشد و تبهکارى ذلیل مى سازد.
بنابراین نسبتى مستقیم و رابطه اى تنگاتنگ میان تقوا و عزت وجود دارد و هر چه بر آنافزوده شود، این فزونى مى یابد. تقواى الهى از چنان جایگاهى در عزت بخشىبرخوردار است که پیشواى پرهیزگاران ، على علیه السلام درباره اش فرمود: لاکرم اعز من التقوى ^. هیچ کرامتى چون تقوا، انسان را عزیزترین نمى سازد.